Troć wędrowna

Troć wędrowna (Salmo trutta trutta) – anadromiczna ryba wędrowna, należąca do gatunku Salmo trutta.

Systematyka

Domena:   eukarioty
Królestwo:   zwierzęta
Typ:   strunowce
Podtyp:   kręgowce
Gromada:   promieniopłetwe
Rząd:   łososiokształtne
Rodzina:   łososiowate
Rodzaj:   Salmo
Gatunek:    Salmo trutta
Podgatunek:    troć wędrowna

Nazwa systematyczna:
Salmo trutta trutta

Zasięg występowania:
Występuje w wodach przybrzeżnych Atlantyku, Morza Północnego i Bałtyku, od ujścia rzeki Duero w Hiszpanii do dalekiej północy.

Opis:
Osiąga długość ponad 1 m, 30 kg wagi. W porównaniu z łososiem ma bardziej krępe ciało i większą głowę. Grzbiet jest szarawy lub brązowawy, boki jaśniejsze a brzuch srebrzysty. Głowa boki i grzbiet są pokryte licznymi czarnymi plamkami które w czasie tarła mają żółtą obwódkę. Płetwa tłuszczowa czerwono obrzeżona. W okresie tarła u samców pojawiają się czerwone plamki na bokach i przybierają one charakterystyczną miedziano –brązową barwę ciała. Młode osobniki maja ciemne poprzeczne prążkowanie i czerwone plamki na ciele.

Za swego rodzaju troć, którą można by określić mianem tęczowej, można uważać morską, dobrze wyrośniętą formę takiegoż pstrąga.

Ogólnie bowiem trzeba mieć świadomość, że pstrąg i troć nie stanowią oddzielnych gatunków, stanowią tylko inne formy. W wypadku troci wędrownej, na przykład, zdarza się, że z tego samego wylęgu część osobników pozostaje na miejscu, pędząc życie pstrąga potokowego, druga zaś część spływa do morza, by po kilku latach wrócić na tarlisko już w postaci właśnie troci. Jedynie bodaj w języku polskim formy te zostały obdarzone osobnymi nazwami– w innych krajach mówi się po prostu o pstrągu, dodając ewentualnie określenia w rodzaju morski, jeziorowy itp.

Rozród:
Wędrówki tarłowe odbywają się zazwyczaj od lipca do jesieni. Troć nie podejmuje tak dalekich wędrówek jak łosoś. Tarło odbywa się od listopada do marca w podobny sposób jak u łososia. Smolty spływają do morza przy długości 10–20 cm. Przyrosty troci przebywających w morzu są nieco mniejsze niż łososi w tych samych warunkach. Tarło troci odbywa się głównie od października do listopada. Ikrzyca wybiera dno żwirowate, które uprzednio oczyszcza ruchami tylnej części ciała. W tak przygotowane miejsce samica składa od 5000 do 8000 ziarenek ikry. Następnie samiec je zapładnia. Kiedy jajeczka są już pokryte mleczem, samica przykrywa je przy pomocy ogona żwirem bądź piaskiem.

Odżywianie:
Młode ryby zjadają przeważnie małe skorupiaki, owady i ich larwy. W miarę wzrostu coraz większy udział w ich pokarmie stanowią ryby. Osobniki dorosłe są bardzo żarłoczne. Przy odpowiednim składzie organizmów pokarmowych mięso troci wędrownej jest łososiowatego koloru.

Mięso ryb z tej rodziny jest bardzo cenione, gdyż jest wyjątkowo smaczne. W handlu najczęściej oferuje się chłodzone lub mrożone, głównie jako surowiec gastronomiczny, a także do przetwórstwa ( wędzony, konserwy).